چه کسی باور کرد جنگل جان مرا آتش عشق تو خاکستر کرد؟

چه بگویم به تو من؟؟؟؟

می توانم بگویم که " نرو" ؟؟؟ ... این خوشایند تو نیست ...

"هر چه می خواهی کن "... خالی از احساس است...

می توانم بزنم نعره " بمان " ؟؟؟ ... چه تحکم آمیز !!!

" می توانی بروی "... بی تفاوت    حرفی نیست ...

می توانم به تو گویم:" گر روی ، از غمت خواهم مرد

 بی تو خواهم پژمرد..."

اما تو ... تو که باور ننمایی سخنم ...

خود بگو .خود بگو با تو چه گویم ؟

به چه حالت به زمانی که مرا ترک کنی ، از غمت یاد کنم ؟

وز تو فریاد کنم؟

خود بگو با تو چه گویم که خوشایند تو باشد؟

 که تحکم آمیز ، خالی از احساسات ، بی تفاوت هم نیز...؟؟؟

خود بگو با تو چه گویم؟ 

• پیش من هم غروب غمگین است                                
  پیش من هم طلوع کم رنگ است
• خوشم آمد چقدر دانایی                            
  حالی از حال من نپرسیدی                          
  ولی از پشت قاب دلتنگی                           
  زردیم را چه زود فهمیدی                          
  یاس زرد دو خانه آن وُرتر                          
  داشت دیشب تو را دعا میکرد                       
  تشنه بود و نبودی و او داشت التماس پرنده ها میکرد          
  گفته بودی ز غیبت باران باز هم درد مشترک داری          
   دوریت کار دست من داده                      
  فاصله که میان ما کم نیست                      
  هیچکس روزگار و اقبالش مثل من بی نشان و مبهم نیست        
  فکرت اینجا میان گلدان است                    
  جلوی چشم آرزوهایم                              
  تو خودت را به جای من بگذار                       
  تو خودت را به جای من بگذار                        
  تو دلت سوخت،، من چه تنهایم
•