یاد باد آنکه نهانش نظری با ما بود

از نگاهت خونه ساختم       از صدات بهونه ساختم

به غبار روی چشمات     همه هستی مو باختم

من نفسهام شده عادت     قلب من پر از شکایت

خنده های من همیشه      داره از گریه حکایت

من از آغاز عبورت  

یه بغل خاطره دارم

از صدای با تو بودن        پر شده شبای تارم

غُصه من ، قِصه تو            قبله پاک منی تو

توی خلوت ، کنج عزلت

من میرم به خاطر تو

من میرم واسه همیشه      تا تو گریمو نبینی

من میرم تا مثل شبنم    تو روی گلها بشینی

من میرم تا مثل شبنم

تو روی گلها بشینی

گاهی اوقات با یه بله گفتن خیلی چیزا شروع میشه ،

 گاهی هم با یه بله گفتن خیلی چیزا تموم میشه ؛

 ولی مهم اینه که پرواز رو به خاطر بسپاریم  ..........